Tęsknota

Jezioro Trześniowskie w Łagowie (Fot. Władysław Czulak/Agencja Gazeta)

Patrzę na wskazówki zegara nie potrafiąc odnaleźć

tej właściwej minuty w której byłeś...

Nad jeziorem mgła spowita szelestem kaczych skrzydeł

unosi się na znak Twoich stóp
umoczonych kiedy siadałeś na skraju pomostu

Na urodziny prosiłeś o sonar jakbyś chciał

prześwietlić dno szukając lekarstwa

Nie mogłeś wiedzieć że te wszystkie ryby

jak ringo wracały do Ciebie kiedy rzucałeś haczyk

wiedząc że to Twój ostatni posiłek

Trzciny okryte zapachem wilgoci uginają się pokornie

rysując Twoje odbicie w lustrze wody

Żaby składające skrzek wiją się w rytm tańca uklejek

obserwując jak człowiek przy zgaszonym świetle ślepą ulicę

Siadam na skraju pomostu i patrzę w toń

rozmawiając sama ze sobą...

Wiersz napisany ku pamięci mojego taty, który każdy wolny czas spędzał nad wodą

K.